Έχω παρατηρήσει, χρόνια τώρα, το εξής φαινόμενο:

Ένας ομιλητής κάνει μια αρχική μη αποδεδειγμένη υπόθεση. Έπειτα την παίρνει ως δεδομένη ξεπερνώντας την τόσο γρήγορα, που το κοινό δεν ασχολείται πλέον με την αρχική υπόθεση, κι επιχειρηματολογεί αποδεχόμενο κι εκείνο ως «αλήθεια» την αρχική υπόθεση. Συχνά αυτές οι υποθέσεις είναι κοντά στην «ευρέως αποδεκτή αλήθεια» χωρίς ίχνος μαθηματικών ή στατιστικών στοιχείων που να την υποστηρίζουν.

Έψαξα στο wikipedia να βρω ονομασία γι αυτήν την συμπεριφορά, έτσι ώστε να αναφέρομαι σε αυτήν χρησιμοποιώντας έναν όρο. Δεν μπόρεσα να βρω τίποτε. Μάλιστα ενώ η συμπεριφορά ήταν γνωστή και σε άλλους, ποτέ δεν είδα αναφορά μιας τέτοιες συμπεριφοράς σε βιβλίο, έως ότου άνοιξα τις πρώτες σελίδες του Quicksilver. Το QS είναι το πρώτο βιβλίο από το Baroque Cycle του Stephenson. Έχω την εντύπωση πως είναι το μόνο βιβλίο του Stephenson που έχει κυκλοφορήσει και στα Ελληνικά κι αποτελεί ένα άτυπο prequel του αριστουργηματικού Cryptonomicon.

Στην εισαγωγή του 1ου κεφαλαίου του Quicksilver, διαβάζουμε:

“Those who assume hypotheses as first principles of their speculations […] may indeed form an ingenious romance, but a romance it will still be."—Roger Cotes, preface to Sir Isaac Newton’s Principia Mathematica, second edition, 1713

Πρόκειται για τον ίδιο συλλογισμό, τον ίδιο τρόπο σκέψης. Το Mathematical Principles of Natural Philosophy είναι μια σειρά τριών βιβλίων, γραμμένα από τον Isaac Newton, που δημοσιεύθηκαν το 1687- το πρώτο μέρος - και πραγματεύεται  τον «θεμελιώδη νόμο της μηχανικής», τον «νόμο της παγκόσμιας έλξης (βαρύτητας)» καθώς και μια μαθηματική απόδειξη του νόμου περί κίνησης των άστρων του Kepler.

Σχετικά με τα "Principia” - όπως είναι ευρέως γνωστά, για να ξεχωρίζουν από το “Principia Mathematica” των Russel και Whitehead - ο sir Isaac Newton είχε αναφέρει την Λατινική ρήση: “Hypotheses non fingo” που μεταφράζεται στην Αγγλική ως “I frame no hypothesis” και στα Ελληνικά ως «Δεν επινοώ υποθέσεις».

Όταν είχα ρωτήσει στο twitter για έναν ορισμό, αυτής της συμπεριφοράς, ο @hakmem είχε δώσει τον πιο πετυχημένο ορισμό: «Παραμυθάς».